De village
Door: marthevanhelden
Blijf op de hoogte en volg Marthe
01 Maart 2011 | Oeganda, Soroti
Lieve allemaal,
Zo, net even mijn was weer gedaan op mijn vrije dag. Voor het resultaat moeten jullie maar even de foto’s bekijken. Was wel erg warm hoor, zo midden op de dag, maar vanochtend waren we met Jennifer mee en dus moest het wel vanmiddag. Wat een indrukwekkend uitstapje was het met Jennifer. Rond 8 uur kwam ze ons met haar jeep ophalen. Onderweg haalden we een oude blinde Oegandese vrouw op, die voor ons zou vertalen in de village, omdat ook Jennifer geen aTesso (de lokale taal) spreekt. Erg lief vrouwtje, met een groot hart voor haar medemens. Als eerste reden we naar Lazarus, die ook twee weken hier in Amecet heeft gewoond. Zijn botten zijn erg zwak en breken daardoor snel, verder heeft hij een hersenbeschadiging opgelopen en is nu gehandicapt. Het jongetje is 2.5 jaar oud, maar kan verder niets zelf. We kwamen aan bij de village, waar we alleen een jongetje van een jaar of zeven aantroffen. Jennifer vond het erg apart en ging op zoek naar Lazarus, die ze vond in één van de hutjes. Hij was helemaal vies en was waarschijnlijk al een aantal dagen niet uit zijn ligstoeltje gehaald. Nadat we hem hebben gewassen kwam Jennifer erachter dat hij allemaal plekken op zijn hoofd had. Waarschijnlijk kleine beestjes die hun eitjes in zijn haar hebben gelegd, waarna deze zijn gaan infecteren. Jennifer en Miranda hebben deze wondjes behandeld, en daarna hebben we hem glucosekoekjes gegeven, omdat hij gewicht was verloren sinds de laatste keer dat Jennifer er was. Erg sneu om te zien dat zo’n hulpeloos jongetje ergens in een hutje ligt, te wachten totdat er iemand is die hem wel verzorgen. Of er hoop voor hem is weten we niet. Zijn moeder is momenteel niet bij hem, en kijkt ook weinig naar hem om. Zijn zus was degene die voor hem zorgde, maar die zit nu op school, en woont inter. Nog geprobeerd het jongetje naar Amecet te halen, maar hij was nog te gezond om hierheen te komen, en daarnaast waren er wel andere familieleden die voor hem konden zorgen bleek later. Ik had mijn beestjes en wat ballonnen meegenomen, en die uitgedeeld aan de kinderen in de village. Erg leuk om die blije gezichtjes te zien. Een van de kleine jongetjes was alleen erg bang voor de beestjes. Ik wilde er één geven, maar hij begon te huilen en rende weg. Gelukkig zag ik later dat zijn broer hem er één had gegeven, en dat hij er toch wel blij mee was. Ook hiervan heb ik foto’s geplaatst.
Nadat we bij Lazarus waren geweest reden we naar Job, een jongen van 8 jaar met een handicap. De weg was wat hobbelig (ik vroeg me eerlijk gezegd af waar de weg was:P) maar we zijn er gekomen. In tegenstelling tot lazarus zorgt Job zijn moeder heel goed voor hem. De vader is verdwenen, omdat de moeder ervoor koos voor Job te zorgen ipv te werken. Job zag er goed verzorgd uit, maar je moet je geen kind van acht jaar voorstellen. Eerder een grote baby, die erg mager is. De moeder is erg arm, en Jennifer gaat binnenkort weer terug om medicijnen en suiker te brengen. Wel erg mooi om te zien dat de moeder zo goed voor het jongetje zorgt. Naast Job heeft ze nog 5 andere kinderen, maar die leven bij hun vader met zijn tweede vrouw. Het is hier volkomen normaal om naast je eerste vrouw nog een andere te nemen. Wij kunnen ons dat niet voorstellen, maar hier heel normaal.
Dat waren mijn belevenissen van vanochtend ongeveer wel.
Nog even iets totaal anders. Ik heb een Oegandese jurk laten maken, en de vrouw die hem voor me heeft genaaid kwam gister langs om hem te brengen. Hij is echt heel erg mooi geworden. Ik kan hem hier alleen niet dragen, omdat hij boven mijn knie uitkomt, en dat is te kort voor Oeganda. Hopen dat we een mooie zomer tegemoet gaan in Nederland! Als ik zo op twitter en hyves kijk, kijken jullie al uit naar de lente en de zomer! Kan het begrijpen hoor! Ik zal proberen een beetje zon van hier mee te nemen naar Nederland in April. Ze hebben hier toch genoeg. Ik hoop dat mijn was onderhand al een beetje aan het drogen is, want om 6 uur gaan we met alle Nederlanders eten in Soroti Hotel. Lekker een chicken salat en frietjes. Kijk er al naar uit!! Na al die bonen en rijst, een heerlijke afwisseling. Gelukkig hebben ze hier meer dan voldoende fruit, en voor morgen heb ik op de markt tomaten gekocht!
Oja, bijna vergeten: We hebben er weer een nieuwe dame bij, en er zijn er twee naar huis. Gisteren zijn Mercy en Regina opgehaald door hun familie, en vandaag is Joan van 6 maanden bij ons gebracht. Het meisje is gezond, en lekker dik, maar haar moeder ziek en daarom is ze bij ons. Tot nu toe heeft ze alleen nog maar gehuild, wat wel begrijpelijk is. Allemaal nieuwe gezichten voor haar, en mama niet meer in de buurt.
Nou, dat was het wel weer voor vandaag. Heeft iemand trouwens enig idee of oplaadbare batterijen snel leeg kunnen lopen in een warm land. Ik heb er namelijk problemen mee, en ik denk dat het door de hitte komt. Als iemand een oplossing heeft hoor ik die graag.
Groetjes!!!!
Zo, net even mijn was weer gedaan op mijn vrije dag. Voor het resultaat moeten jullie maar even de foto’s bekijken. Was wel erg warm hoor, zo midden op de dag, maar vanochtend waren we met Jennifer mee en dus moest het wel vanmiddag. Wat een indrukwekkend uitstapje was het met Jennifer. Rond 8 uur kwam ze ons met haar jeep ophalen. Onderweg haalden we een oude blinde Oegandese vrouw op, die voor ons zou vertalen in de village, omdat ook Jennifer geen aTesso (de lokale taal) spreekt. Erg lief vrouwtje, met een groot hart voor haar medemens. Als eerste reden we naar Lazarus, die ook twee weken hier in Amecet heeft gewoond. Zijn botten zijn erg zwak en breken daardoor snel, verder heeft hij een hersenbeschadiging opgelopen en is nu gehandicapt. Het jongetje is 2.5 jaar oud, maar kan verder niets zelf. We kwamen aan bij de village, waar we alleen een jongetje van een jaar of zeven aantroffen. Jennifer vond het erg apart en ging op zoek naar Lazarus, die ze vond in één van de hutjes. Hij was helemaal vies en was waarschijnlijk al een aantal dagen niet uit zijn ligstoeltje gehaald. Nadat we hem hebben gewassen kwam Jennifer erachter dat hij allemaal plekken op zijn hoofd had. Waarschijnlijk kleine beestjes die hun eitjes in zijn haar hebben gelegd, waarna deze zijn gaan infecteren. Jennifer en Miranda hebben deze wondjes behandeld, en daarna hebben we hem glucosekoekjes gegeven, omdat hij gewicht was verloren sinds de laatste keer dat Jennifer er was. Erg sneu om te zien dat zo’n hulpeloos jongetje ergens in een hutje ligt, te wachten totdat er iemand is die hem wel verzorgen. Of er hoop voor hem is weten we niet. Zijn moeder is momenteel niet bij hem, en kijkt ook weinig naar hem om. Zijn zus was degene die voor hem zorgde, maar die zit nu op school, en woont inter. Nog geprobeerd het jongetje naar Amecet te halen, maar hij was nog te gezond om hierheen te komen, en daarnaast waren er wel andere familieleden die voor hem konden zorgen bleek later. Ik had mijn beestjes en wat ballonnen meegenomen, en die uitgedeeld aan de kinderen in de village. Erg leuk om die blije gezichtjes te zien. Een van de kleine jongetjes was alleen erg bang voor de beestjes. Ik wilde er één geven, maar hij begon te huilen en rende weg. Gelukkig zag ik later dat zijn broer hem er één had gegeven, en dat hij er toch wel blij mee was. Ook hiervan heb ik foto’s geplaatst.
Nadat we bij Lazarus waren geweest reden we naar Job, een jongen van 8 jaar met een handicap. De weg was wat hobbelig (ik vroeg me eerlijk gezegd af waar de weg was:P) maar we zijn er gekomen. In tegenstelling tot lazarus zorgt Job zijn moeder heel goed voor hem. De vader is verdwenen, omdat de moeder ervoor koos voor Job te zorgen ipv te werken. Job zag er goed verzorgd uit, maar je moet je geen kind van acht jaar voorstellen. Eerder een grote baby, die erg mager is. De moeder is erg arm, en Jennifer gaat binnenkort weer terug om medicijnen en suiker te brengen. Wel erg mooi om te zien dat de moeder zo goed voor het jongetje zorgt. Naast Job heeft ze nog 5 andere kinderen, maar die leven bij hun vader met zijn tweede vrouw. Het is hier volkomen normaal om naast je eerste vrouw nog een andere te nemen. Wij kunnen ons dat niet voorstellen, maar hier heel normaal.
Dat waren mijn belevenissen van vanochtend ongeveer wel.
Nog even iets totaal anders. Ik heb een Oegandese jurk laten maken, en de vrouw die hem voor me heeft genaaid kwam gister langs om hem te brengen. Hij is echt heel erg mooi geworden. Ik kan hem hier alleen niet dragen, omdat hij boven mijn knie uitkomt, en dat is te kort voor Oeganda. Hopen dat we een mooie zomer tegemoet gaan in Nederland! Als ik zo op twitter en hyves kijk, kijken jullie al uit naar de lente en de zomer! Kan het begrijpen hoor! Ik zal proberen een beetje zon van hier mee te nemen naar Nederland in April. Ze hebben hier toch genoeg. Ik hoop dat mijn was onderhand al een beetje aan het drogen is, want om 6 uur gaan we met alle Nederlanders eten in Soroti Hotel. Lekker een chicken salat en frietjes. Kijk er al naar uit!! Na al die bonen en rijst, een heerlijke afwisseling. Gelukkig hebben ze hier meer dan voldoende fruit, en voor morgen heb ik op de markt tomaten gekocht!
Oja, bijna vergeten: We hebben er weer een nieuwe dame bij, en er zijn er twee naar huis. Gisteren zijn Mercy en Regina opgehaald door hun familie, en vandaag is Joan van 6 maanden bij ons gebracht. Het meisje is gezond, en lekker dik, maar haar moeder ziek en daarom is ze bij ons. Tot nu toe heeft ze alleen nog maar gehuild, wat wel begrijpelijk is. Allemaal nieuwe gezichten voor haar, en mama niet meer in de buurt.
Nou, dat was het wel weer voor vandaag. Heeft iemand trouwens enig idee of oplaadbare batterijen snel leeg kunnen lopen in een warm land. Ik heb er namelijk problemen mee, en ik denk dat het door de hitte komt. Als iemand een oplossing heeft hoor ik die graag.
Groetjes!!!!
-
01 Maart 2011 - 15:16
Tante Jetty:
Wat een indrukwekkend verhaal van Lazarus. Kan je daar goed mee om gaan, om zo'n jochie dan weer achter te laten?
We hebben de foto gezien hoor van je chr. geref. was! Leuk!
Veel liefs en groetjes weer, tante Jetty en de rest -
01 Maart 2011 - 17:04
Lisette:
wat een indrukwekkend verhaal zeg over vandaag. Jullie hebben weer de nodige dingen om te verwerken.
Fijn voor Mercy en Regina dat ze weer naar huis zijn.
Hebben jullie lekker gegeten?
Weltrusten voor straks
oja een foto van jou in de jurk moet toch wel lukken?? -
01 Maart 2011 - 19:20
Naomi:
leuk verslag weer! Ik ben ook heel benieuwd naar je jurk! En veel suc6 met werken verder! Die spin op die foto is echt eng!!!!!!!
Dikke kus naomi -
01 Maart 2011 - 19:46
Papa:
die handdoek van de chr.ger.kerk was wel van tante Jo hoor!!!!!!!!!!!!!!!!!
wil ik graag terug!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
01 Maart 2011 - 21:43
Linda En Mark:
Hoi marthe,
Heb net is even al die verhalen van je zitten lezen... Indrukwekkend wat je allemaal doet en meemaakt daar zeg!
We hopen dat je inmiddels weer helemaal hersteld bent van malaria en dat je met veel plezier en liefde je in kan zetten voor iedereen daar!
Gods zegen!
Linda en Mark -
02 Maart 2011 - 09:54
Adger:
Die baby denkt echt: rot op met dat irritante oranje ding! haha! Wat kan die lelijk kijken! ;P -
02 Maart 2011 - 15:42
Jimmy:
Hier een bericht uit ijsland dan maar..
(t moet tog wel spannend blijven)
Vanacht ga ik naar huis en dan ben ik weer in Nederland! ging het bij jou maar zo snel.. (dan had je al thuis geweest =D)
Ik heb een hoop foto's gemaakt en die ga ik je ook laten zien, maar dat gaat nu lastig natuurlijk.
Ik denk dat dit geen land is voor jou omdat het hier nogal veel gesneeuwd heeft (en veel wind etc)
Je krijgt er wel een mooie omgeving voor terug. (voor wat hoort wat) :)
leuk om te zien dat de kinderen daar erg blij zijn met de beestjes terwijl ze hier in nederland na de verzamelperiode gewoon weer weggegooid worden
ik ga weer
doeii!!
-
03 Maart 2011 - 11:43
Diny:
ha marthe
even een mail van mij.
hoe is het daar, erg leuk om je verhalen te lezen.
wel indrukwekkend wat je allemaal beleeft.
een collega van mij heeft vrienden die in het ziekenhuis daar werken.
ze heten Pascalle en Job
ken je ze toevallig?
zag op je foto,s dat je ook al reclame maakt van barendrecht. (je wasje)
lieve groetjes van hier
diny
-
03 Maart 2011 - 18:34
Jacqueline:
hoi marthe
Jimmy en familie zijn weer veilig geland
Wat is het koud daar in het verre ijsland
We hebben sneeuw,regen ,wind, hagel en felle zon gezien maar nog net geen onweer.
Als je dan terug komt is ons landje erg warm hoor maar je mag best een beetje (veel) zon in April mee terug nemen
Leuk stukje weer en leuk dat je de beestjes een goede bestemmimg hebben
Heel veel succes en tot het volgende verhaal!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
