Weer een hoop te vertellen!
Door: marthevanhelden
Blijf op de hoogte en volg Marthe
04 April 2011 | Oeganda, Soroti
Lieve allemaal,
Het word weer eens tijd dat ik jullie bijpraat over mijn belevenissen. Allereerst wil ik iedereen die mij een kaart gestuurd heeft heel erg bedanken. Iedere keer zit er weer iets voor me bij, wat erg leuk is! Ik heb een foto gemaakt van de kast vol met kaarten in onze kamer. Zien jullie je kaart er al bij hangen?
Hier in Amecet gaat alles z’n gangetje. Afgelopen week hebben we er nog een pasgeborene bij gekregen, Joshua. Voor hem geldt hetzelfde verhaal als voor William en George. Zijn moeder is overleden na de bevalling, en daarom is hij nu hier. Een hoop jongens dus. We hebben van de week ook afscheid moeten nemen van 3 baby’s: Agnes, Betty en Charles zijn alle drie naar huis gegaan. Heel fijn dat ze nu bij familie kunnen wonen. Alle drie waren ze flink gegroeid, en zijn ze goed aangesterkt. Met Agnes ging het toen ze hier kwam nog vrij moeizaam, ze huilde veel, keek altijd boos, en was erg klein. Gelukkig is nu kerngezond naar huis gegaan, en de laatste weken kon er zelfs een lach af! Agnes, Betty en Charles waren hier nog niet zo lang toen ik aankwam, en dus heb ik de hele ontwikkeling kunnen zien. Er mooi om te zien dat ze nu gezond terug naar huis kunnen. Gloria, het meisje van 3 dat niet kan lopen, heeft momenteel beide benen in het gips. Voorheen hebben we het geprobeerd met spalken, maar dat resulteerde iedere keer in wonden op haar knieën. Vandaar dat de dokters hebben bedacht de benen voor twee weken in het gips te doen. De spieren van haar knie naar haar voet moeten uitgerekt worden, en op deze manier zijn haar benen continu gestrest. De spalken waren ieder keer weer een gevecht om aan te krijgen, en ze wilde niets liever dan ze uit doen. Dit gips is veel beter voor Gloria. Ze kan nu alleen niet veel meer met haar benen. We zetten haar vaak lekker in een stoel met kussen, met haar benen omhoog, waardoor het lijkt alsof ze een klein prinsesje is. Gloria vind het allemaal prima. Ook hebben we het gips ingekleurd. Ik hoop echt voor haar dat dit de oplossing is, en dat ze in de toekomst zal kunnen lopen. Ik zal het helaas niet meer gaan zien, maar hopelijk komen er foto’s. Ik zal Gloria erg missen als ik thuis ben denk ik! Met Immaculate gaat het op het moment wat minder. Immaculate is één van de drie meiden die hier vlak voor mijn aankomst gebracht zijn. Alle drie ondervoed, en in slechte conditie. Met Mary en Christine gaat het nu erg goed, die gaan iedere dag gewoon naar school. Immaculate lijkt de hoop opgegeven te hebben. Het ging zo’n twee weken wat beter met haar, en begon weer wat meer te eten, en was zelfs aangekomen. Maar de afgelopen week gaat ze alleen maar achteruit. Ze praat niet, en weigert te eten. Ook de medicijnen nemen gaat erg lastig, ze probeert ze te verstoppen, en niet in te nemen. Omdat ze alleen maar afviel, hebben ze besloten haar maar een sonde te geven, zodat ze meer binnenkrijgt. Hopelijk zal het haar meer energie geven, en zal ze opknappen. Erg zielig om te zien dat een meisje van twaalf nog zo weinig leven in haar ogen heeft. Echt een gebedspunt! Gelukkig hebben we veel gezonde kinderen, en als je die dan ziet, dan geeft dat nieuwe energie om voor Immaculate te vechten. Dat was zo ongeveer de update over de kinderen hier.
Afgelopen dinsdag zijn we naar Mbale gegaan zoals gepland, wat een groot succes was weer! Dit keer hadden we de bus van 7 uur genomen, omdat deze hopelijk eerder vertrok. We kwamen aanlopen, en moesten snel de bus in want hij vertrok: geweldig! Aangezien dit de vorige keer niet zo’n succes was geweest. (We hebben 2 uur gewacht voor hij vertrok). Om half 10 waren we in het zwembad, en hebben we heerlijk genoten van de zon en het water. Tussen de middag een soort van loempia gegeten (erg lekker na al die rijst!) en rond 2 uur zijn we gaan douche. We wilden richting de markt gaan, maar omdat het ging regenen hebben we nog even lekker gerelaxt in het hotel. Om 4 namen we de brommer terug, richting de markt. De markt was helaas veranderd in een modderpoel, en dus zijn we rond 4 uur terug gegaan naar Amecet. Heerlijk in het landmark hotel in Soroti gegeten, en toen in het pikdonker naar huis. Gelukkig hadden we een lampje meegenomen, en zijn we veilig aangekomen. Volgende week maandag is Elske jarig, en gaan we met Jennifer, een Amerikaanse, naar een rots waar we hopelijk aapjes zien. De dag erna gaan we richting het regenwoud in de buurt bij Jinja, waar we een nacht doorbrengen bij een Nederlands sprekende Belg. De nacht daarna gaan we waarschijnlijk in Jinja slapen. Erg veel zin in het uitstapje! De week erna vertrek ik alweer naar huis, gaat erg snel allemaal, maar zal ook wel blij zijn om jullie allemaal weer te zien!!
O, ik vergeet helemaal te vertellen over nog een leuke activiteit. Afgelopen vrijdag hebben we met Mary, Christine, Helen en Sarah bananenmuffins gebakken. Erg leuk, en de meiden vroegen gelijk of we het de dag erna weer konden doen. ’S avonds moet z’n alle genoten van de goed gelukte muffins. We zijn van plan om komende week koekjes met de meiden te gaan bakken! Voor het resultaat van de muffins: zie de foto’s. Nou, ik ga weer aan het werk.
Groetjes uit Afrika!
Het word weer eens tijd dat ik jullie bijpraat over mijn belevenissen. Allereerst wil ik iedereen die mij een kaart gestuurd heeft heel erg bedanken. Iedere keer zit er weer iets voor me bij, wat erg leuk is! Ik heb een foto gemaakt van de kast vol met kaarten in onze kamer. Zien jullie je kaart er al bij hangen?
Hier in Amecet gaat alles z’n gangetje. Afgelopen week hebben we er nog een pasgeborene bij gekregen, Joshua. Voor hem geldt hetzelfde verhaal als voor William en George. Zijn moeder is overleden na de bevalling, en daarom is hij nu hier. Een hoop jongens dus. We hebben van de week ook afscheid moeten nemen van 3 baby’s: Agnes, Betty en Charles zijn alle drie naar huis gegaan. Heel fijn dat ze nu bij familie kunnen wonen. Alle drie waren ze flink gegroeid, en zijn ze goed aangesterkt. Met Agnes ging het toen ze hier kwam nog vrij moeizaam, ze huilde veel, keek altijd boos, en was erg klein. Gelukkig is nu kerngezond naar huis gegaan, en de laatste weken kon er zelfs een lach af! Agnes, Betty en Charles waren hier nog niet zo lang toen ik aankwam, en dus heb ik de hele ontwikkeling kunnen zien. Er mooi om te zien dat ze nu gezond terug naar huis kunnen. Gloria, het meisje van 3 dat niet kan lopen, heeft momenteel beide benen in het gips. Voorheen hebben we het geprobeerd met spalken, maar dat resulteerde iedere keer in wonden op haar knieën. Vandaar dat de dokters hebben bedacht de benen voor twee weken in het gips te doen. De spieren van haar knie naar haar voet moeten uitgerekt worden, en op deze manier zijn haar benen continu gestrest. De spalken waren ieder keer weer een gevecht om aan te krijgen, en ze wilde niets liever dan ze uit doen. Dit gips is veel beter voor Gloria. Ze kan nu alleen niet veel meer met haar benen. We zetten haar vaak lekker in een stoel met kussen, met haar benen omhoog, waardoor het lijkt alsof ze een klein prinsesje is. Gloria vind het allemaal prima. Ook hebben we het gips ingekleurd. Ik hoop echt voor haar dat dit de oplossing is, en dat ze in de toekomst zal kunnen lopen. Ik zal het helaas niet meer gaan zien, maar hopelijk komen er foto’s. Ik zal Gloria erg missen als ik thuis ben denk ik! Met Immaculate gaat het op het moment wat minder. Immaculate is één van de drie meiden die hier vlak voor mijn aankomst gebracht zijn. Alle drie ondervoed, en in slechte conditie. Met Mary en Christine gaat het nu erg goed, die gaan iedere dag gewoon naar school. Immaculate lijkt de hoop opgegeven te hebben. Het ging zo’n twee weken wat beter met haar, en begon weer wat meer te eten, en was zelfs aangekomen. Maar de afgelopen week gaat ze alleen maar achteruit. Ze praat niet, en weigert te eten. Ook de medicijnen nemen gaat erg lastig, ze probeert ze te verstoppen, en niet in te nemen. Omdat ze alleen maar afviel, hebben ze besloten haar maar een sonde te geven, zodat ze meer binnenkrijgt. Hopelijk zal het haar meer energie geven, en zal ze opknappen. Erg zielig om te zien dat een meisje van twaalf nog zo weinig leven in haar ogen heeft. Echt een gebedspunt! Gelukkig hebben we veel gezonde kinderen, en als je die dan ziet, dan geeft dat nieuwe energie om voor Immaculate te vechten. Dat was zo ongeveer de update over de kinderen hier.
Afgelopen dinsdag zijn we naar Mbale gegaan zoals gepland, wat een groot succes was weer! Dit keer hadden we de bus van 7 uur genomen, omdat deze hopelijk eerder vertrok. We kwamen aanlopen, en moesten snel de bus in want hij vertrok: geweldig! Aangezien dit de vorige keer niet zo’n succes was geweest. (We hebben 2 uur gewacht voor hij vertrok). Om half 10 waren we in het zwembad, en hebben we heerlijk genoten van de zon en het water. Tussen de middag een soort van loempia gegeten (erg lekker na al die rijst!) en rond 2 uur zijn we gaan douche. We wilden richting de markt gaan, maar omdat het ging regenen hebben we nog even lekker gerelaxt in het hotel. Om 4 namen we de brommer terug, richting de markt. De markt was helaas veranderd in een modderpoel, en dus zijn we rond 4 uur terug gegaan naar Amecet. Heerlijk in het landmark hotel in Soroti gegeten, en toen in het pikdonker naar huis. Gelukkig hadden we een lampje meegenomen, en zijn we veilig aangekomen. Volgende week maandag is Elske jarig, en gaan we met Jennifer, een Amerikaanse, naar een rots waar we hopelijk aapjes zien. De dag erna gaan we richting het regenwoud in de buurt bij Jinja, waar we een nacht doorbrengen bij een Nederlands sprekende Belg. De nacht daarna gaan we waarschijnlijk in Jinja slapen. Erg veel zin in het uitstapje! De week erna vertrek ik alweer naar huis, gaat erg snel allemaal, maar zal ook wel blij zijn om jullie allemaal weer te zien!!
O, ik vergeet helemaal te vertellen over nog een leuke activiteit. Afgelopen vrijdag hebben we met Mary, Christine, Helen en Sarah bananenmuffins gebakken. Erg leuk, en de meiden vroegen gelijk of we het de dag erna weer konden doen. ’S avonds moet z’n alle genoten van de goed gelukte muffins. We zijn van plan om komende week koekjes met de meiden te gaan bakken! Voor het resultaat van de muffins: zie de foto’s. Nou, ik ga weer aan het werk.
Groetjes uit Afrika!
-
04 April 2011 - 12:05
T. Regina:
Hallo Marthe
Super leuk om weer belevenissen van je te lezen.
Wat maak je toch veel, en afwisselende dingen mee. Leuk je op de foto te zien met dat schattige meisje; geef ze maar een dikke kus namens mij.
Hart. groetjes van ons vijfjes,
t. Regina -
04 April 2011 - 13:07
Kim:
Hey Marthe!
Wauw, ik geniet elke keer weer van je verhalen...Fijn dat er zoveel kinderen zijn aangesterkt in die tijd dat jij er bent. Ik hoop dat het ook goed komt het dat 12 jarige meisje...
Geniet nog maar lekker van al je uitstapjes :D
Dikke kus Kim -
04 April 2011 - 13:22
T. Jacqueline:
Wat leuk elke keer je verslagen te lezen, ik zit er dan echt ff helemaal "in".
Schrijnend zijn de verhalen van de kinderen waar het niet goed mee gaat, dat zal moeilijk zijn om te zien en mee te maken. Fijn om te lezen dat jij en je collega's zo'n zorg (en nazorg) hebben om al deze kinderen.
Nog een paar weekjes en dan ben je weer in het nu zonnige Nederland. Dat zal best een hele overgang zijn.
Hartelijke groetjes van ons 2.
t. Jacqueline -
04 April 2011 - 13:33
Tante Jetty:
Wat leuk je haar in tig vlechtjes! Hou je dat zo tot je thuiskomst? Wat een schattig kindje heb je op je arm!
Geniet nog maar en lieve groeten van ons allemaal. -
04 April 2011 - 18:00
Mark:
al je zeker gaan zien als je terug bent.
Nog een fijne tijd en tot over 3 weken alweer! Wij zien er weer naar uit dat je terug komt. Mark, Caroline, Nienke, Jeske en Fenne -
04 April 2011 - 18:40
Hanneke Van Noort:
Marthe,
Van ons heb je geen kaart ontvangen, maar we volgen je wel hoor! Jou kennende lukt het je om daar een heleboel vrolijkheid en gezelligheid te brengen. Wij zullen bidden voor Immaculate,
Groet Hanneke -
05 April 2011 - 11:33
WILKE!!!!:
Hallo lieve marthe!
(HAHA!)
Hoe gaat ie daar?!! lang niet meer gesproken via skype!! nou ja zondag dan, maar daarvoor was het weer heel lang geleden!!! ;)
Alles gaat hier ook weer z'n gangetje... over 7 weken ben ik klaar met school! en me examen! WAUW!!! dat klinkt zo snel!! nu heb ik toetsweek! morgen frans dus daar ga ik even hard voor leren!
Maarre... hoe gaat ie daaR? lekker weertje? ben benieuwd of je al wat bruiner eruitziet als je hier weer komt!?!! En ga je je heksenhaar ook op de site zetten? XD
ik ga nu maar!!
Dikke kus WILKE!! <3 -
06 April 2011 - 11:31
Adger:
Heb een stukje over/van je geplaats op de site van de scouting: www.scouting-bvb.nl.
Dan weet je dat ff... -
06 April 2011 - 15:28
Eline Vd Stoep:
Ha Marthe,
ik kom nu pas 'op het spoor' van je blog! wat maak jij veel mee zeg, lijkt me een geweldige ervaring! je foto's zijn ook echt heel mooi! geniet ervan, en heel veel succes daar :)!
Groetjes Eline (en fam) -
12 April 2011 - 09:11
Livera:
Hoi Marthe,
We hebben net je laatste verslag gelezen en je foto's allemaal nog een keer bekeken. Leuk hoor, vooral de lingeriewinkel. Je Afrika-look staat je goed. Nog 12 dagen, heb je zin om weer naar Nederland te komen? Heb je de gorillia's nog gezien?
groetjes van Gerda en Ria -
13 April 2011 - 18:13
Hans En Coby:
Hier weer eens een berichtje van ons,we zijn blij dat het goed met je gaat.
Je verhaal is weer prachtig om te lezen en het zal straks nog moeilijk worden om afscheid van deze kindertjes te nemen. Maar wat kan jij schrijven zeg je zou er een boek over kunnen schrijven. Ga nog zoveel mogenlijk van alles genieten en zeker van deze kinderen want die verdienen al jullie liefde die in je zit.
Heel veel groeten DE BUREN
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
