Begin regentijd!
Door: marthevanhelden
Blijf op de hoogte en volg Marthe
16 Maart 2011 | Oeganda, Soroti
Lieve allemaal,
Het is weer hoog tijd om jullie weer op de hoogte te brengen van mijn avonturen hier in Oeganda. Heel erg bedankt nog voor jullie leuke reacties! Ik hoorde dat het in Nederland ook eindelijk wat warmer begint te worden. En dat terwijl hier juist de dagen wat frisser worden.
Toen ik vorige week zondag mijn blog aan het schrijven was, begon het al te onweren. Deze onweer zette door en ik beleefde een echte tropische bui! Het heeft zelfs even gehageld. Alle ramen moesten van buiten uit gesloten worden, en omdat de Oegandese staf het binnen al koud had, en niet graag naar buiten gingen in de regen, renden Elske en ik door de stromende regen. Een heerlijke afkoeling vond ik het. Het begin van de regentijd. Na afloop ontdekte we dat de boom die bij Els haar huis staat de storm niet helemaal overleefd. Een grote tak was afgebroken en op Els haar auto gevallen. Met z’n alle zijn we toen druk bezig geweest deze van de auto af te halen. Toen de boom eenmaal in beweging kwam viel hij zo snel en kon Els geen uitweg meer vinden. De boom kwam op haar schouder terecht. We schrokken allemaal, maar het viel gelukkig mee. Ze hield er een beurse schouder en een bult op haar hoofd aan over. De auto heeft het ook aardig overleefd, op wat krasjes en een deuk na. ’s Middags werd het weer zo warm als voorheen, en eind van de middag was er niets meer te zien van alle plassen water die ontstaan waren die middag. Het heeft later in de week ook nog wel geregend maar niet meer zo hard als op zondag.
Op dinsdag stond onze trip naar Mbale gepland. Daar is een luxe hotel met zwembad waar we zijn gaan zwemmen. Om 7 uur ging de wekker en om 8 uur waren we bij de bus. De buschauffeur zei dat we rond 8 uur zouden vertrekken en de reis 45 minuten duurden. We vertrokken om 10 uur en hebben er 2 uur over gedaan. Precies zoals het hier gaat in Afrika. Er werd gewoon gewacht tot de bus vol was, en in ieder klein dorpje stopte de bus. Uiteindelijk waren we rond twaalf uur bij het zwembad, waar we onze middag toen heerlijke hebben besteed. We kregen een zachte grote handdoek, en konden lekker liggen op ligstoelen. Afwisselend lagen we in de zon of in het zwembad. Tussendoor een lekkere maaltijd gehad met salade en friet! Rond vier uur onder de WARME douche gestapt en toen weer richting het centrum om de laatste bus te halen. Het duurde alleen iets meer dan een uur voor de ‘bushalte’ gevonden hadden, en toen duurde het nog een half uur voordat de bus kwam. Rond half 9 waren we weer terug in Soroti, waar we nog door het pikkedonker terug moesten lopen naar Amecet. Een erg leuke dag geweest, en zeker voor herhaling vatbaar!
Woensdag had ik een nachtdienst en dus kon ik overdag mijn was doen, en lekker lezen. Tijdens de nacht kregen we te horen dat er misschien een jongetje van 3 jaar zou komen. Zijn moeder is gek in haar hoofd, en wilde het ventje ombrengen. Maar omdat het zo laat was konden ze de vrouw niet meer bereiken en is Peter, het jongetje, de volgende ochtend gekomen. Een gezond vrolijk ventje, wat het vanaf het begint erg gezellig bij ons vond. Gloria was in de tussentijd ziek geworden, en bleek malaria te hebben. Na drie dagen medicijnen knapte ze weer op, maar al snel was de hoge korts terug. Ze bleek blaasontsteking te hebben, en ook de onrijpe mango die ze hier als snoep eten vielen haar waarschijnlijk niet goed. Gelukkig was ze na de goede zorgen van Elske en Miranda na 2 dagen weer de oude, en kon ze weer lachen.
Naast Peter hebben we ook twee kleine nieuwe baby’tjes erbij. Toen ik net begon met werken op woensdagavond kwamen er een man en vrouw aanlopen met een baby’tje. De man was de vader van de Betty, een van de andere baby’s. De vrouw was de oma van het kleine meisje, Janet. De moeder van Janet was een dag eerder overleden vertelde ze, en nu vroegen ze zich af of Janet voor een tijd hier kon blijven. Het meisje zag er erg mager uit, en na een lang gesprek werd het meisje naar binnen gebracht. Ze mocht blijven, en we konden gelijk voor haar gaan zorgen. Ze werd lekker in bad gedaan, en kreeg daarna een warme fles melk. Een mooi meisje wat wel wat weg heeft van Betty. Later hoorde ik dat de twee waarschijnlijk ook familie zijn, en dus wel logisch dat ze op elkaar lijken. Gisteren is Mozes door de politie bij ons gebracht. Wij waren op dat moment in het ziekenhuis om suiker, zeep en meel uit te delen. Het kleine ventje was achtergelaten in een varkenshok, en daar had een vrouw hem gevonden. Ze is de volgende dag met hem naar het de politie gegaan, en die heeft hem hierheen gebracht. Zijn naam is Moses, en het is een prachtig ventje. Er is niets bekend over het jongetje, en de moeder is tot nu toe nog spoorloos. Ze schatten dat het ventje ongeveer 5 dagen is, en dus kan het niet dat hij daar vanaf zijn geboorte alleen ligt. Of de moeder voor hem gezorgd heeft, en hem daar later neergelegd heeft weten we allemaal niet. De placenta lag ook in het hok, dus het lijkt erop dat hij daar is geboren, maar zeker weten doen we het niet. We hopen dat de moeder gevonden wordt, zodat we meer informatie over Moses te weten komen.
Dat was zo ongeveer wel de update over de kinderen hier.
Ik zal jullie ook nog even vertellen over de beautyday die we hebben georganiseerd. We hadden alle meiden boven de 5 jaar uitgenodigd (in totaal 11 stuks) We hadden nagellak, voetscrub, handscrub, gezichtsmaskers, cremetjes, en snoepjes met limonade. Nou, de meiden hadden de middag van hun leven. In totaal misschien wel 10 lagen nagellak op hun nagel gedaan, maar ach ze hadden het naar hun zin en dat was ons doel. Een hoop foto’s gemaakt, die ik nog op mijn site zal zetten. Rond half 6 waren alle voeten geschubd, alle nagels gelakt en alle buiken vol met chips en snoepjes. Een ontzettend leuke middag geweest, met heel veel lol. Op zaterdag en zondag komen ze van het andere huis, Amun, bij ons eten, dus ook deze zaterdag. Trots lieten ze hun nagels zien aan de staff. Ze waren erg enthousiast wat altijd leuk is om te zien.
Op maandagochtend ben ik begonnen mijn blog te schrijven, maar werd geroepen om naar de markt te gaan om suiker, zeep en akuma (de meel waar ze porrige van maken) en dat vervolgens naar de gevangenis, en het ziekenhuis te brengen. In de gevangenis brengen we de spullen voor de moeders die kinderen hebben. We zagen ook een hoogzwangere vrouw lopen. Alle vrouwen hebben geel aan, dat is hun gevangenistenue. We hebben momenteel ook mannelijke gevangenen hier rondlopen, die werken in de tuin en zijn een boom aan het weghalen. Op die manier worden ze nog nuttig ingezet. (Er is ook een bewaker bij hoor, wees gerust) Het is hier ook zo dat men soms liever in de gevangenis zit, omdat in de village wonen voor hun niet meer veilig is. Ze hebben dan iets gedaan wat de rest van de villagebewoners niet door de ogen ziet, en dan lopen ze gevaar. Ook dat geldt voor de vrouwen. Na ons bezoek aan de gevangenis gingen we naar het ziekenhuis, om daar de spullen te geven aan de moeders met zieke kinderen. Toen ik terugkwam was mijn shift alweer begonnen en kon ik mijn blog niet meer afschrijven. Vandaar de enige vertraging. Later vandaag staat er een bezoek aan de village gepland. We gaan kinderen bezoeken die eerder bij ons zijn geweest voor langere tijd. Vooral over Moses 3 (het gehandicapte jongetje) maken we ons zorgen. We hopen dat hij goed verzorgd is, maar dat is afwachten. Zal jullie later op de hoogte brengen van mijn bezoek.
Nou, dat was het wel weer voor nu. Zal proberen ook nog wat foto’s op mijn blog te zetten.
Groeten uit het iets minder warme, maar nog steeds warme Afrika!
Het is weer hoog tijd om jullie weer op de hoogte te brengen van mijn avonturen hier in Oeganda. Heel erg bedankt nog voor jullie leuke reacties! Ik hoorde dat het in Nederland ook eindelijk wat warmer begint te worden. En dat terwijl hier juist de dagen wat frisser worden.
Toen ik vorige week zondag mijn blog aan het schrijven was, begon het al te onweren. Deze onweer zette door en ik beleefde een echte tropische bui! Het heeft zelfs even gehageld. Alle ramen moesten van buiten uit gesloten worden, en omdat de Oegandese staf het binnen al koud had, en niet graag naar buiten gingen in de regen, renden Elske en ik door de stromende regen. Een heerlijke afkoeling vond ik het. Het begin van de regentijd. Na afloop ontdekte we dat de boom die bij Els haar huis staat de storm niet helemaal overleefd. Een grote tak was afgebroken en op Els haar auto gevallen. Met z’n alle zijn we toen druk bezig geweest deze van de auto af te halen. Toen de boom eenmaal in beweging kwam viel hij zo snel en kon Els geen uitweg meer vinden. De boom kwam op haar schouder terecht. We schrokken allemaal, maar het viel gelukkig mee. Ze hield er een beurse schouder en een bult op haar hoofd aan over. De auto heeft het ook aardig overleefd, op wat krasjes en een deuk na. ’s Middags werd het weer zo warm als voorheen, en eind van de middag was er niets meer te zien van alle plassen water die ontstaan waren die middag. Het heeft later in de week ook nog wel geregend maar niet meer zo hard als op zondag.
Op dinsdag stond onze trip naar Mbale gepland. Daar is een luxe hotel met zwembad waar we zijn gaan zwemmen. Om 7 uur ging de wekker en om 8 uur waren we bij de bus. De buschauffeur zei dat we rond 8 uur zouden vertrekken en de reis 45 minuten duurden. We vertrokken om 10 uur en hebben er 2 uur over gedaan. Precies zoals het hier gaat in Afrika. Er werd gewoon gewacht tot de bus vol was, en in ieder klein dorpje stopte de bus. Uiteindelijk waren we rond twaalf uur bij het zwembad, waar we onze middag toen heerlijke hebben besteed. We kregen een zachte grote handdoek, en konden lekker liggen op ligstoelen. Afwisselend lagen we in de zon of in het zwembad. Tussendoor een lekkere maaltijd gehad met salade en friet! Rond vier uur onder de WARME douche gestapt en toen weer richting het centrum om de laatste bus te halen. Het duurde alleen iets meer dan een uur voor de ‘bushalte’ gevonden hadden, en toen duurde het nog een half uur voordat de bus kwam. Rond half 9 waren we weer terug in Soroti, waar we nog door het pikkedonker terug moesten lopen naar Amecet. Een erg leuke dag geweest, en zeker voor herhaling vatbaar!
Woensdag had ik een nachtdienst en dus kon ik overdag mijn was doen, en lekker lezen. Tijdens de nacht kregen we te horen dat er misschien een jongetje van 3 jaar zou komen. Zijn moeder is gek in haar hoofd, en wilde het ventje ombrengen. Maar omdat het zo laat was konden ze de vrouw niet meer bereiken en is Peter, het jongetje, de volgende ochtend gekomen. Een gezond vrolijk ventje, wat het vanaf het begint erg gezellig bij ons vond. Gloria was in de tussentijd ziek geworden, en bleek malaria te hebben. Na drie dagen medicijnen knapte ze weer op, maar al snel was de hoge korts terug. Ze bleek blaasontsteking te hebben, en ook de onrijpe mango die ze hier als snoep eten vielen haar waarschijnlijk niet goed. Gelukkig was ze na de goede zorgen van Elske en Miranda na 2 dagen weer de oude, en kon ze weer lachen.
Naast Peter hebben we ook twee kleine nieuwe baby’tjes erbij. Toen ik net begon met werken op woensdagavond kwamen er een man en vrouw aanlopen met een baby’tje. De man was de vader van de Betty, een van de andere baby’s. De vrouw was de oma van het kleine meisje, Janet. De moeder van Janet was een dag eerder overleden vertelde ze, en nu vroegen ze zich af of Janet voor een tijd hier kon blijven. Het meisje zag er erg mager uit, en na een lang gesprek werd het meisje naar binnen gebracht. Ze mocht blijven, en we konden gelijk voor haar gaan zorgen. Ze werd lekker in bad gedaan, en kreeg daarna een warme fles melk. Een mooi meisje wat wel wat weg heeft van Betty. Later hoorde ik dat de twee waarschijnlijk ook familie zijn, en dus wel logisch dat ze op elkaar lijken. Gisteren is Mozes door de politie bij ons gebracht. Wij waren op dat moment in het ziekenhuis om suiker, zeep en meel uit te delen. Het kleine ventje was achtergelaten in een varkenshok, en daar had een vrouw hem gevonden. Ze is de volgende dag met hem naar het de politie gegaan, en die heeft hem hierheen gebracht. Zijn naam is Moses, en het is een prachtig ventje. Er is niets bekend over het jongetje, en de moeder is tot nu toe nog spoorloos. Ze schatten dat het ventje ongeveer 5 dagen is, en dus kan het niet dat hij daar vanaf zijn geboorte alleen ligt. Of de moeder voor hem gezorgd heeft, en hem daar later neergelegd heeft weten we allemaal niet. De placenta lag ook in het hok, dus het lijkt erop dat hij daar is geboren, maar zeker weten doen we het niet. We hopen dat de moeder gevonden wordt, zodat we meer informatie over Moses te weten komen.
Dat was zo ongeveer wel de update over de kinderen hier.
Ik zal jullie ook nog even vertellen over de beautyday die we hebben georganiseerd. We hadden alle meiden boven de 5 jaar uitgenodigd (in totaal 11 stuks) We hadden nagellak, voetscrub, handscrub, gezichtsmaskers, cremetjes, en snoepjes met limonade. Nou, de meiden hadden de middag van hun leven. In totaal misschien wel 10 lagen nagellak op hun nagel gedaan, maar ach ze hadden het naar hun zin en dat was ons doel. Een hoop foto’s gemaakt, die ik nog op mijn site zal zetten. Rond half 6 waren alle voeten geschubd, alle nagels gelakt en alle buiken vol met chips en snoepjes. Een ontzettend leuke middag geweest, met heel veel lol. Op zaterdag en zondag komen ze van het andere huis, Amun, bij ons eten, dus ook deze zaterdag. Trots lieten ze hun nagels zien aan de staff. Ze waren erg enthousiast wat altijd leuk is om te zien.
Op maandagochtend ben ik begonnen mijn blog te schrijven, maar werd geroepen om naar de markt te gaan om suiker, zeep en akuma (de meel waar ze porrige van maken) en dat vervolgens naar de gevangenis, en het ziekenhuis te brengen. In de gevangenis brengen we de spullen voor de moeders die kinderen hebben. We zagen ook een hoogzwangere vrouw lopen. Alle vrouwen hebben geel aan, dat is hun gevangenistenue. We hebben momenteel ook mannelijke gevangenen hier rondlopen, die werken in de tuin en zijn een boom aan het weghalen. Op die manier worden ze nog nuttig ingezet. (Er is ook een bewaker bij hoor, wees gerust) Het is hier ook zo dat men soms liever in de gevangenis zit, omdat in de village wonen voor hun niet meer veilig is. Ze hebben dan iets gedaan wat de rest van de villagebewoners niet door de ogen ziet, en dan lopen ze gevaar. Ook dat geldt voor de vrouwen. Na ons bezoek aan de gevangenis gingen we naar het ziekenhuis, om daar de spullen te geven aan de moeders met zieke kinderen. Toen ik terugkwam was mijn shift alweer begonnen en kon ik mijn blog niet meer afschrijven. Vandaar de enige vertraging. Later vandaag staat er een bezoek aan de village gepland. We gaan kinderen bezoeken die eerder bij ons zijn geweest voor langere tijd. Vooral over Moses 3 (het gehandicapte jongetje) maken we ons zorgen. We hopen dat hij goed verzorgd is, maar dat is afwachten. Zal jullie later op de hoogte brengen van mijn bezoek.
Nou, dat was het wel weer voor nu. Zal proberen ook nog wat foto’s op mijn blog te zetten.
Groeten uit het iets minder warme, maar nog steeds warme Afrika!
-
16 Maart 2011 - 10:25
Lotte M:
Hoi Marthe,
Super gaaf om zo al je verhalen te lezen.
Je maakt ontzettend veel mee zeg!
Bijzonder hoor. Ik wens je nog een hele goede tijd!
Liefs Lotte
-
16 Maart 2011 - 13:43
Wim En Susanne:
Hoi Marthe, Leuk en bijzonder zo je verhalen te lezen. Nog een goede tijd gewenst!
doei, Wim en Susanne -
16 Maart 2011 - 14:44
Naomi:
Hoi marthe~!
Leuk verhaal weer! En bedankt voor de groeten (van de kaart ;))
Ik ga mee naar bijbelkring weekend! Ik heb er zin in en zal aan je denken.!
Ik ben echt blij dat het bij ons wat warmer is nu! En bij jouw regent het nu. Dat is echt raar :)
XXXXXNaomi -
17 Maart 2011 - 12:47
Coby Van Liere:
Hoi Marthe
ik volg je verhalen trouw hoor en zie alles zo weer voor me. Ook wij hadden in augustus een maskermiddagje georganiseerd en dat is lachen hè. Heb begrepen dat je het de eerste weken niet makkelijk hebt gehad. Hoe gaat het nu ??? als ik zo je enthousiate verhalen lees , heb ik het idee dat je het naar je zin hebt. Wat maak je veel mee hè in korte tijd.
groetjes Coby -
17 Maart 2011 - 19:53
Tsjimmie Klos:
Hallo Marthe,
Meid, wat een heftige dingen maak jij mee.
Kindjes die geboren worden in een varkensstal!! Wij kunnen ons maar moeilijk een voorstelling ervan maken. Veel sterkte (en ook plezier) de komende tijd. Groeten, Tsjimmie -
21 Maart 2011 - 09:29
Annelies S:
net je laatste reisverslag gelezen, indrukwekkend zeg ! Niet te geloven wat je allemaal meemaakt !
Heel veel succes nog in de komende maand.
Groetjes, Annelies S -
25 Maart 2011 - 14:07
Randy Van Den Heuvel:
Hoi Marthe,
Ik vind de spin op de foto niet zo leuk want wat nou als hij in je bed kruipt. Bah zeg.
Ik heb vandaag de musical Sneeuwwitje op school gedaan en ik was een dwerg. Mama was heel trots want ik deed het erg goed. Vorige week hebben we een nachtje op de scouting geslapen en we gingen met de tijdmachine naar het wilde westen.Zaterdag zijn we naar Balorig geweest en dat was heel leuk. Ik was wel een beetje moe hoor.
Zo nu ga ik weer verder spelen hoor.Dag!! Randy -
25 Maart 2011 - 19:04
Lisette:
ik hoorde uit betrouwbare bron dat je malaria hebt gehad. Ben je weer opgeknapt? geen nasleep gevoel? ik hoop dat je het nu niet meer krijgt, 2 keer is echt wel genoeg om afrika helemaal meegemaakt te hebben.
sterkte met aansterken.
en geniet van je laatste maand
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
